Baza wiedzy UNILITE

Czym jest ATEX?

W miejscach pracy, gdzie istnieje ryzyko wystąpienia atmosfer wybuchowych, szczególną uwagę należy zwrócić na dobór sprzętu oświetleniowego. Użycie standardowej latarki w takich warunkach może prowadzić do wybuchu, stwarzając poważne zagrożenie dla Ciebie i innych pracowników. W strefach zagrożonych wybuchem wymagane jest korzystanie z latarek ATEX, które są zaprojektowane w sposób przeciwwybuchowy i bezpieczny, aby minimalizować ryzyko zapłonu w potencjalnie niebezpiecznych atmosferach.

DYREKTYWA ATEX

“ATEX” to skrót od francuskiego wyrażenia “ATmosphères EXplosibles”, co oznacza “atmosfery wybuchowe”.

ATEX to nazwa nadana przepisom prawnym dotyczącym kontrolowania atmosfer wybuchowych, a także standardów sprzętu i systemów ochronnych stosowanych w takich warunkach, opartych na wymaganiach dwóch dyrektyw europejskich.

Pierwszą z nich jest Dyrektywa ATEX 1999/92/EC (znana również jako ATEX 137). Wprowadza ona obowiązek prawny oceny ryzyka wybuchu oraz odpowiedniego sklasyfikowania obszaru.

Drugą jest Dyrektywa ATEX 94/9/EC (znana również jako ATEX 95). Zgodnie z nią, jeśli obszar został formalnie sklasyfikowany jako potencjalnie wybuchowy, można tam stosować jedynie urządzenia mechaniczne i elektryczne, które posiadają odpowiednie certyfikaty.

Bardzo ważne jest oznaczanie stref zagrożonych oraz określanie sprzętu, który może być w nich używany. Do tego celu służą następujące symbole:

Typowe atmosfery wybuchowe są spowodowane przez palne gazy, mgły, pary lub pyły palne. Jeśli substancja ta w odpowiedniej ilości zmiesza się z powietrzem, wystarczy źródło zapłonu, aby doszło do wybuchu.

Zgodnie z dyrektywą ATEX, istnieją trzy klasyfikacje strefowe, które odnoszą się zarówno do poziomu zagrożenia w danym środowisku, jak i do odpowiedniego sprzętu, jaki można w nim stosować.

TRZY KLASYFIKACJE STREF ATEX/STREF ZAGROŻONYCH TO:

Obecna gama latarek ATEX firmy Unilite obejmuje wyłącznie produkty do strefy 0, zapewniając maksymalny poziom ochrony przed wybuchowymi gazami, mgłami i parami.

Aby zapoznać się z naszą aktualną ofertą produktów ATEX, prosimy odwiedzić: LATARKI ATEX

W celu uzyskania szczegółowych informacji na temat różnych stref ATEX, naszego sprzętu lub innych kwestii, prosimy o kontakt pod adresem: info@unilite.pl

Czym jest ANSI?

Aby zapewnić, że produkty Unilite są odpowiednie do zamierzonych zastosowań, poddawane są rygorystycznym testom w kontrolowanych warunkach. Testy te są przeprowadzane zgodnie z surowymi standardami ANSI FL1. ANSI FL1 oznacza “American National Standards Institute” i jest międzynarodowym standardem testowania. Aby uzyskać ten standard, latarki są oceniane według sześciu kryteriów:

1. Wydajność świetlna
Światło jest skierowane do sfery integrującej przez 30-120 sekund. Czas 30 sekund pozwala na nagrzanie się diody LED i spadek napięcia baterii, co skutkuje niższym wynikiem wydajności.

2. Czas pracy
Mierzy czas ciągłej pracy, aż jasność światła spadnie do 10% pierwotnej wydajności.

3. Maksymalna intensywność wiązki
Mierzy intensywność światła w luksach w najjaśniejszej części wiązki, w odległości od 2 do 30 metrów od latarki, w zależności od jej typu.

4. Zasięg wiązki
To maksymalna odległość w metrach, na jakiej latarka produkuje intensywność światła wynoszącą 0,25 luksów.

5. Wodoodporność i ochrona przed pyłem
Dotyczy to klasyfikacji IP, która oznacza Ingress Protection. Klasyfikacja ta odnosi się do ochrony przed wodą i cząstkami pyłu. Podczas tych testów latarki są narażane na różne ilości wody, od delikatnego spryskania po silne strumienie wody. Latarka może być także zanurzona w głębokiej wodzie pod dużym ciśnieniem, aby sprawdzić, czy jest wodoodporna. Podczas testów odporności na pył, latarki są umieszczane w komorze pyłowej, aby sprawdzić ich integralność w obliczu drobnych cząstek pyłu i ocenić, czy cokolwiek dostaje się do środka oraz w jakim stopniu.

6. Odporność na uderzenia
To maksymalna wysokość, z jakiej latarka może zostać upuszczona na beton, bez pęknięć czy uszkodzeń, a jednocześnie zachowując pełną funkcjonalność. Zwykle testowana jest na wysokości 50 razy, aby symulować maksymalną liczbę upadków, jakie może znieść latarka. Jednostki są upuszczane z ich bateriami.

Chociaż te testy są dobrowolne, zapewniają jednolitość w branży i są zgodne z praktykami innych renomowanych producentów.